Fingrokrako
Post ĉiu fingrokrako ŝi ripetis sian formulon kaj pliprofundiĝis
— Senpensa kaj obeema, mi estas ludilo
Post ĉiu ripeto ĝi fariĝis pli vera.
Bona Knabino
de hypnofilm ( ligilo ) elangligis Verda Fiemulo — Normala . — …Bone, tio estis mirinda. Mi eĉ ne scias kion vi faris. Sed estis kvazaŭ mi estis iu alia… Refaru ĝin? — Ĉu vi certas? — Jes! Tuŝu mian frunton kaj repensigi min, ke mi estas servistino. Aŭ io alia. Io ajn ali- — Forgesu . — …Pri kio mi parolas? Kial mi staras en via banejo? Ĉu vi hipnotigis min denove? Mi ne certas, ĉu mi povas alkutimiĝi al ti- — Ventkapa . — …nu, kial mi portas ĝinzon? Tio ne aspektas, nu, amorveke aŭ streĉite! Ĉu vi povas helpi min, nu, senvestigi min? *ridas* Vi estas bela. Ĉu vi vestis min ĝinze? Ho! Ni aĉetu ĉarmajn jupojn! Ho! Ni iru por glaciaĵo! Ĉu ni povas tuj iri por glaciaĵo? — Vi ne portas pantalonon, stulta. — Ho, mia dio! Vi, nu, tute pravas! Mi forgesis pri tio! Vi estas tiel inteligenta. — Malĉasta . — Fek’ al glaciaĵo, mi volas ion amorvekan. Ĉu mi povas midzi vin? Se vi lasos min, mi montros miajn mamojn. Mi volas tion tiel arde. Mi faros kion ajn vi volas! ...
Comments
Post a Comment