Ileksa
de hypnotransform (ligilo)
elangligis Verda Fiemulo
— Do kio vi estis, kara? Ĉu studento pri fiziko? — Davido demandis, apenaŭ eble kredi lian bonan sorton.
Ileksa ridis kokete kaj stulte. — Nu, mi ANKORAŬ estas, nu, studento pri fiziko, stulta! Tiu parto de mi estas, hm... dormanta? — Ŝi aspektis konfuzita kaj ekrigardis Mateon. Mateo kapjesis. La inteligenta knabino trankviliĝis kaj kokete ridis. Ŝi estis tute stulta tiamaniere, do ŝi estis tre danka esti kun inteligenta viro.
— Kiel mi scias, ke vi ne komencos kalkuli formulojn kaj tiel plu enlite? — Davido diris mokete.
— Ho mia dio, ĉu vi, nu, ŝercas? Mi nun havas la matematikan lertecon de, nu, sesjarulo. — Ileksa respondis ĝoje. — Mi estas pli stulta ol bazlernejano! Ĉu ni povas, nu, komenci? Kiom granda estas via kaco? — ŝi grumblis.
La knaboj ridis.
— Ŝi fariĝas iom... voluptema kiam ŝi estas tiel, — Mateo klarigis.
— Tion mi esperas. Por tio mi pagas, — Davido diris. — Cetere, bela laboro pri la mamoj. Kiom pli granda ŝi fariĝis, ĉu 4 mamzonaj gradoj?
— Jes! Ili estas pli granda ol mia kapo! — Ileksa larĝe ridetis. Ŝi kovris la buŝon per la mano. — Mi pardonpetas! Mi, nu, sciias ke stulta virino, kiel mi, ne parolu kiam viroj parolas!
— Vi ne kulpas, kara, — Mateo diris. — Vi estas nur stulta, grandmama malĉastulino.
Ileksa ridis kaj rezulte ŝiaj mamoj skuiĝis. Davido lekis siajn lipojn.
— ĈU vi vekos ŝin? — Davido murmuris. — Ŝi sajnas tre feliĉa tiamaniere, kaj mi multe pagis al vi por unu nokto. Pensu pri la profito post monanto. Post jaro. Post dek jaroj.
Mateo ŝultrolevis. — Mi... mi provas ne pensi pri tio.
— Faru laŭplaĉe, amiko — Davido diris, iom konfuzita. Li donis al Mateo la monbiletojn, kaj ridetis turnante sin al la tre inteligenta studento pri fiziko. — Venu, ventkapulino. Ni manĝos bonan vespermanĝon, kaj vi ŝajnigos, ke vi komprenas, kion mi diras, kaj poste ni komencos uzi vin por la sola afero, por kiu vi nun estas taŭga.
— Ho mia dio! Mi, nu, ne povas atendi, Daĉjo! — Ileksa kriis, skuante la mamojn en sia trostreĉita ĉemizo.
Mateo observis, kaŝante sian rigidan kacon. Li sciis, ke li neniam vekos ŝin.
Comments
Post a Comment